Σπόρος Σολανό το γλυκόπικρο (Κοκκορέλι)

Σπόρος Σολανό το γλυκόπικρο (Κοκκορέλι)

Τιμή για το πακέτο των 5 σπόρους.

Η λατινική ονομασία του βοτάνου είναι SOLANUM dulcamara (Σολανόν το γλυκόπικρο). Ανήκει στην οικογένεια των Σολανιδών.

Βρίσκεται σε όλη την Ευρώπη, διαδεδομένο σε υγρά εδάφη, δάση, σε άκρες ρυακιών. Στη χώρα μας το συναντούμε με τις ονομασίες Κοκκορέλι,  ή Ντουλκαμάρα.

Είναι ποώδες πολύχρονο φυτό, πολύ συγγενικό (αν και αρκετά μεγαλύτερο σε μέγεθος) του στύφνου. Είναι ένας μικρός θάμνος που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 2 μέτρα. Είναι λείο ή χνουδωτό με φλούδα πικρή αλλά ξύλο γλυκό. Έχει ρίζα νηματώδη και στέλεχος ξυλώδες κοντά στο έδαφος, άλλοτε αναρριχώμενος και άλλοτε ξαπλωμένο στο χώμα, με διακλαδώσεις που στηρίζονται στα γειτονικά φυτά. Τα φύλλα είναι έμμισχα, ωοειδή, καρδιοειδή, οξύληκτα, με σκουροπράσινο χρώμα, ακέραια ή και με τα ανώτερα να διαιρούνται συχνά σε 3 τμήματα ή και δίλοβα στη βάση τους. Τα άνθη του με διάταξη κυματώδη, έχουν στεφάνη ζωηρού ιώδους χρώματος, ενώ οι ανθήρες είναι κίτρινοι και σχηματίζουν πολύ εμφανή κεντρική στήλη. Τα άνθη είναι ερμαφρόδιτα. Περιέχουν δηλαδή αρσενικά και θηλυκά όργανα και γονιμοποιούνται από έντομα.

Ο καρπός είναι ωοειδής ράγα, που όταν ωριμάσει είναι κόκκινη και κρεμαστή.

Ιστορικά στοιχεία:

Είναι ένα δηλητηριώδες φυτό που χρησιμοποιήθηκε για εκατονταετίες για την θεραπεία δερματικών παθήσεων, κονδυλώματα και όγκους. Η χρήση του άρχισε από τους βοτανοθεραπευτές τον 16^ο αιώνα.

Οι καρποί του φυτού μαριναρισμένοι με ξύδι εφαρμόζονταν πάνω σε καρκινικά έλκη και άλλα οιδήματα.

Το αφέψημα της ρίζας το χρησιμοποιούσαν για την θεραπεία του καρκίνου και τα πρηξίματα.  Τα στελέχη του φυτού ηλικίας 2 έως 3 ετών τα χρησιμοποιούσαν υπό μορφή αφεψήματος εναντίον των εκζεμάτων, της χρόνιας βρογχίτιδας και του άσθματος.

Συστατικά-χαρακτήρας:

Το φυτό περιέχει τοξικά αλκαλοειδή (σολασείνη, σολανείνη). Ακόμη το φυτό περιέχει ντουλκαμαρίνη, γλυκοπικρίνη, γόμα, γλοίνη, κερί, ρητίνη (που περιέχει βενζοικό οξύ), καθώς και διάφορα άλατα. Τα στελέχη είναι πλούσια σε σαπωνίνες. Οι καρποί περιέχουν σολανίνη αλλά σε πολύ μικρή ποσότητα για αυτό οι δόσεις είναι μεγάλες για να αποδώσουν οι ιδιότητές τους.

Άνθιση – χρησιμοποιούμενα μέρη - συλλογή:

Το φυτό ανθίζει από Ιούνιο έως Σεπτέμβριο. Οι σπόροι ωριμάζουν από τον Αύγουστο μέχρι τον Οκτώβριο. Για θεραπευτικούς σκοπούς χρησιμοποιούνται τα φύλλα και οι βλαστοί. Σπανιότερα η ρίζα του φυτού.

Η συλλογή των μίσχων του φυτού γίνεται το φθινόπωρο (Σεπτέμβριο και Οκτώβριο, όταν πέσουν τα φύλλα)  από φυτά 2 έως 3 ετών. Η ρίζα συλλέγεται το φθινόπωρο. Τα φύλλα συλλέγονται το καλοκαίρι.

Θεραπευτικές ιδιότητες και ενδείξεις:

Το Κοκκορέλι δρα ως διουρητικό, εξομαλυντικό, αντιρρευματικό, αποχρεμπτικό, ήπιο ηρεμιστικό. 

Το βότανο λαμβάνεται εσωτερικά για την θεραπεία μιας σειρά ασθενειών του δέρματος, για θεραπεία αρθρίτιδας, ρευματισμών, βρογχικού άσθματος, συμφόρηση, καρδιακές παθήσεις, ελκώδη κολίτιδα και ίκτερο.

Η κύρια χρήση των βλαστών του φυτού είναι στη θεραπεία των δερματικών και ρευματικών προβλημάτων. Οι ρευματικές και αρθριτικές φλεγμονές καταπραΰνονται και σταδιακά βελτιώνονται.

Μπορεί να ωφελήσει σε διάρροια, δυσεντερία και ηπατικές παθήσεις.

Η εξωτερική χρήση του φυτού υπό μορφή καταπλάσματος βοηθά σε θεραπεία δερματικών εξανθημάτων, έλκη, ρευματισμούς, κυτταρίτιδα.

Δρα θετικά σε ακμή, έκζεμα, ψωρίαση, πιτυρίαση, κρεατοελιές, δοθιήνες.

Με τους βλαστούς του φυτού και ιδιαίτερα από τα φύλλα μπορεί να παρασκευαστεί αλοιφή που χρησιμοποιείται για το έκζεμα, την ψωρίαση και τα έλκη.

Στην ομοιοπαθητική το βότανο χρησιμοποιείται σε προβλήματα  βήχα, διάρροιας, φλεγμονές των ματιών, πόνους στην πλάτη και τις αρθρώσεις.

Παρασκευή και δοσολογία:

Παρασκευάζεται ως έγχυμα. Ρίχνουμε ένα φλιτζάνι βραστό νερό σε 1 κουταλιά του τσαγιού βότανο και το αφήνουμε σκεπασμένο για 10 λεπτά. Σουρώνουμε και πίνουμε δύο φορές την ημέρα.

Υπό μορφή βάμματος η δοσολογία είναι 1-2 ml βάμματος τρεις φορές την ημέρα.

Προφυλάξεις:

Οι καρποί του φυτού είναι δηλητηριώδεις. Το στέλεχος του φυτού είναι λιγότερο τοξικό γιατί περιλαμβάνει λιγότερα αλκαλοειδή.

Θα πρέπει το βότανο να χρησιμοποιείται με προσοχή και μόνο υπό την επίβλεψη ενός καταρτισμένου επαγγελματία.

Οι ανεπιθύμητες ενέργειες που μπορεί να παρουσιαστούν είναι ναυτία, έμετος, διάρροια και διασταλμένες κόρες. Η υπερδοσολογία μπορεί να προκαλέσει παράλυση του κεντρικού νευρικού συστήματος, βραδυκαρδία,  δύσπνοια, υποθερμία, ίλιγγο, παραλήρημα, σπασμούς και θάνατο.