- -15%
Roślina odporna na zimno i mróz
Judaszowiec południowy, judaszowiec wschodni (Cercis siliquastrum L.) – gatunek drzewa z rodziny bobowatych. Rodzimy obszar występowania obejmuje tereny Azji Mniejszej (Iran, Irak, Izrael, Jordania, Liban, Syria,
Judaszowiec południowy, judaszowiec wschodni (Cercis siliquastrum L.) – gatunek drzewa z rodziny bobowatych. Rodzimy obszar występowania obejmuje tereny Azji Mniejszej (Iran, Irak, Izrael, Jordania, Liban, Syria, Turcja) i południowej Europy (Albania, Bułgaria, Jugosławia, Grecja, Włochy). Jest uprawiany w Afryce i Ameryce Północnej[3]. W Polsce jest uprawiany (bardzo rzadko) jako roślina ozdobna, znajduje się także w kolekcjach niektórych ogrodów botanicznych.
Roślina wieloletnia, fanerofit. W naturalnym środowisku rośnie na kamienistych, suchych i słonecznych zboczach. Kwitnie bardzo obficie w kwietniu-maju, przed rozwojem liści. Strąki utrzymują się na drzewie przez całą zimę.
Nazwa tego drzewa wiąże się z podaniem, iż na drzewie tego właśnie gatunku powiesił się Judasz. Istnieje legenda, że kwiaty tej rośliny były białe, gdy powiesił się na niej Judasz zarumieniły się ze wstydu. W Biblii judaszowiec południowy nie jest wymieniony z nazwy ani razu, mimo to większość badaczy roślin biblijnych uważa, że jest on tym drzewem, na którym powiesił się Judasz. Gatunek ten jest też powszechnie uprawiany w ogrodach biblijnyc].
W Polsce może być uprawiany tylko w rejonach o cieplejszym klimacie (południowo-zachodnia część kraju), przemarza bowiem podczas surowych zim. W chłodniejszych rejonach Polski należy go na zimę okrywać matami. Jest natomiast bardzo odporny na suszę[4].
Judaszowca południowego najłatwiej rozmnażać przez nasiona. Wysiewa się je wiosną w szklarni, pod folią lub w ciepłym inspekcie[4].
Preferuje miejsca słoneczne i zaciszne, zabezpieczone od zimnych wiatrów. Najlepiej rośnie na luźnej, piaszczystej glebie o odczynie obojętnym lub lekko zasadowym. Źle znosi przesadzanie. Nie wymaga przycinania. Drzewo należy nawozić nawozami azotowymi, ale nie później niż do końca czerwca, przedłużenie nawożenia czyni roślinę bardziej wrażliwą na mróz, gdyż pędy nie zdążą zdrewnieć przed zimą[4].
Opis